تکثرگرایی رسانه‌ای و بودجه رسانه‌ها باتوجه به اندازه و جمعیت این مجمع الجزایر کوچک محدود شده است. خودسانسوری که ازدهه‌های حکومت تک‌حزبی کمونیستی به ارث مانده و کنترل دقیق رسانه ها به تدریج از بین می‌رود و جای خود را به انتشار طیف وسیعی از عقاید و آزادی بیشتر سردبیری می‌دهد. دولت با این حال کنترل کانال تلویزیونی کشور و دو ایستگاه رادیویی را در اختیاردارد. رسانه های خصوصی اغلب از جناح‌های سیاسی جانبداری می‌کنند، به‌همین دلیل گزارش‌های آنها نیز جانبدارانه است. دولت بیشتر از همه به دنبال حفاظت از تصویری از کشور چون یک بهشت گردشگری است، و هر گونه انتقاد از موضوعات مربوط به این تصویر دشوار است. انتظاری نیست که قانون دسترسی به اطلاعات که مجمع ملی در سال ۲۰۱۸ تصویب کرده است، برای پوشش موضوعات حساس، تسهیل شود زیرا مقامات دولتی زمانی که امنیت ملی یا اقتصادی کشور در معرض خطر باشد هیچ الزامی به دادن اطلاعات ندارند. اگرچه سی‌شل قانون‌های سخت‌گیرانه در باره توهین و افترا دارد، اما این قانون‌ها سالهاست که مورد استفاده قرار نگرفته‌اند و در این باره گزارشی از آزار و اذیت علیه روزنامه نگاران وجود دارد.
سی‌شل