جمعیتی اندک که بیشتر به زبان متمایز فنلاندی صحبت می‌کنند فضا را برای بازار رسانه کوچکی فراهم می‌آورد که کمابیش متمرکز است. با این وجود، دورنمای رسانه‌های خبری متنوع است و یله (Yle) رسانه پرنفوذ همگانی کمابیش نیمی از مخاطبان رادیو و تلویزیون را از آن خود کرده است. همچنین شماری از رسانه‌های خصوصی داخلی، رسانه‌های خبری رو به رشد در فضای آنلاین، و تعداد زیادی از روزنامه‌های ملی و محلی در این کشور فعال هستند. محتوای رسانه‌‌ای برای اقلیت‌های سوئدی و سامی زبان هم موجود است. 

بیشتر رسانه‌ها کاملا مستقل از احزاب سیاسی و سیاست‌مداران هستند. تنها استثنای این امر شرکت رسانه فنلاندی یله است که سهام آن در دست مجلس کشور قرار دارد. با این وجود، سیاست‌مداران هیچ اختیاری در انتصاب و اخراج روزنامه‌نگاران ندارند. تلاش سیاست‌مداران برای تاثیرگذاری بر محتوای رسانه‌ها به ندرت اتفاق می‌افتد و رفتاری پذیرفته نیست.

. آزادی رسانه در قانون اساسی تضمین شده است. اسناد حکومتی برای رسانه‌ها و عموم مردم در دسترس هستند. توبیخ‌های حقوقی محدود می‌تواند از طرف دادگاه در پرونده‌های افترا، نفرت‌پراکنی افراطی یا خیانت به کشور صادر شود. محرمانه بودن منابع روزنامه‌نگاران توسط قانون حفاظت می‌شود و تنها به حکم دادگاه و در شرایط محدودی قابل نقض است. شورای مستقل رسانه‌های جمعی بر انجام مناسب و درست روزنامه‌نگاری نظارت دارد.

بیشتر رسانه‌ها در تملک بخش خصوصی هستند و سرانه تعداد رسانه‌ها نسبت به جمعیت کشور یکی از بالاترین‌ها در دنیا است. شبکه‌های اجتماعی بزرگ‌ترین عامل فشار مالی بر رسانه‌ها هستند که باعث تخریب الگوی اقتصادی رسانه‌های سراسری شده است. روند متمرکز شدن مالکیت رسانه‌ها در حال انجام است و قانون‌هایی مشخص در این باره وجود ندارد. مقام‌های دولتی نمی‌توانند به نفع برتری هیچ رسانه‌ای اقدام کنند. هیچ مورد شناخته شده‌ای از فساد روزنامه‌نگاران یا مالکان رسانه‌ها گزارش نشده است. 

با وجود برابری کمابیش زن و مرد در جامعه، روزنامه‌نگاران زن در مقایسه با همکاران مرد خود بیشتر قربانی آزار و ترساندن آنلاین می‌شوند. خشونت جسمی علیه روزنامه‌نگاران نادر است. با این وجود خطر افزایش خودسانسوری وجود دارد. همچنین اقلیت‌های قومی در کارمندان رسانه به اندازه کافی نمایندگی نمی‌شوند که کار روزنامه‌نگاری و تنوع محتوای رسانه‌ها را محدود می‌کند.   

اضطراب و آسیب روانی نه تنها با اذیت و آزار در شبکه‌های اجتماعی، بلکه به دلیل ترساندن با ابزار حقوقی (شکایات راهبردی علیه مشارکت عمومی = Strategic Lawsuits Against Public Participation) در روزنامه‌نگاران ایجاد می‌شود و دستگاه قضایی هنوز به گونه‌ای مناسب به این امر واکنش نشان نداده است. به ویژه روزنامه‌نگاران آزاد در وضعیتی آسیب‌پذیر قرار دارند. صندوق حمایت توسط اتحادیه روزنامه‌نگاران فنلاند ایجاد شده است تا از دست دادن درآمد، مشاوره درمانی و سایر هزینه‌های مرتبط خبرنگاران را پوشش دهد.