در جمهوری آفریقای مرکزی تنها دو شبکه تلویزیونی وجود دارد، کشوری که در آن رادیو هنوز منبع اصلی دریافت اطلاعات است. چند ده ایستگاه رادیویی در سراسر کشور فعال هستند. رادیو ندکه لوکا (Radio Ndeke Luka) یکی از اندک رسانه‌هایی که واقعیت برایش مهم است و احترام منابع گزارش‌هایش را حفظ می‌کند و همچنین شبکه روزنامه‌نگاران برای حقوق بشر (Journalists Network for Human Rights) و وبلاگ‌نگاران و اتحادیه‌های روزنامه‌نگاری که راستی‌آزمایی م‌کنند و پی در پی تحت فشار قرار می‌گیرند. نزدیک ۶۰ نشریه چاپی در کشور وجود دارد که در خارج از بانگی، پایتخت، پخش نمی‌شوند . محتوای این رسانه‌ها معمولا  دیدگاه‌های اعتقادی، شایعات و کارزارهای بدنام کردن است.

با وجود ضعیف مالی که سال‌هاست سابقه دارد، اما رسانه‌های دولتی همچنان نفوذ خود را دارند و در مهار دولت هستند. روزنامه‌نگاران ادعا می‌کنند شورای عالی ارتباطات توبیخ‌هایی خودسرانه اعمال می‌کند. اما این توبیخ‌ها می‌تواند از طرف خود دولت هم اعمال شود، در سال ۲۰۲۱  دولت دو سایت خبری را مسدود کرد.

قانون جدید برای دسترسی به اطلاعات در سال ۲۰۲۰ تصویب و جایگزین قانونی شد که مصوب ۲۰۰۵ بود. در عرصه نظری، این قانون حفاظت‌هایی فراهم می‌آورد اما منجر به تقویت روزنامه‌نگاری واقعیت محور و مستقل نمی‌شود.

فقر و جنگ جلوی توسعه‌ی پهنه رسانه‌ای را گرفته است. روزنامه‌نگاران جمهوری آفریقای مرکزی در شرایط مالی فاجعه‌باری کار می‌کنند. پرداخت‌های روزانه از طرف دست‌اندرکاران مراسم‌ها منبع اصلی درآمد خبرنگاران است. وقتی روسیه در سال ۲۰۱۸ به این کشور وارد شد ایستگاهی رادیویی به راه انداخت و کنترل بسیاری از رسانه‌ها و وبلاگ‌ها را در دست گرفت که پروپاگاندا و خبرهای نادرست منتشر می‌کنند و هدف آنها بیشتر فرانسه و روزنامه‌نگاران فرانسوی حاضر در منطقه است. 

در کشوری که حکومت کنترل بیشتر سرزمین را در دست ندارد، مقامات به گونه‌ای روزافزون انتقاد را تحمل نمی‌کنند. روزنامه‌نگارانی که به مصاحبه طرف‌های مختلف درگیری می‌روند معمولا به مثابه جاسوس یا همکار گروه‌های مسلح تلقی می‌شوند. اعمال خشونت، فشار و تهدید علیه روزنامه‌نگاران رایج است. کسانی که علیه روزنامه‌نگاران جرمی مرتکب می‌شوند از بخشودگی کامل برخوردار هستند. فهرست روزنامه‌نگاران قربانی همواره در حال رشد است: الیزابت بلانچ الوفیو (Elisabeth Blanche Olofio)، دزیره لوک ساینگا (Désiré Luc Sayenga)، رنه پدو (René Padou) و روزنامه‌نگار فرانسوی کامیل لپاژ (Camille Lepage)، و همچنین سه روزنامه‌نگار تحقیقی روس به نام‌های ارخان ژیمال (Orkhan Dzhemal)، کریل رادچنکو (Kirill Radchenko) و الکساندر راستورگویف (Alexander Rastorguyev). سه خبرنگار روس در سال ۲۰۱۸ به جمهوری آفریقای مرکزی سفر کردند تا درباره مزدوران روسیه گزارش تهیه کنند.