انگلستان

دورنمای رسانه‌ای

دورنمای رسانه‌ای بریتانیا با تهدید مداوم کثرت‌گرایی روبه‌رو است. سه شرکت نیوز یو‌کی (News UK)، دیلی میل گروپ (Daily Mail Group)، و ریچ (Reach) بر بازار روزنامه‌های ملی چیره هستند که باعث می‌شود قدرت و نفوذ در دست افراد اندکی متمرکز شود. با اعلام دولت که  از اوایل ۲۰۲۲ دریافت هزینه مجوز رسانه‌ها را برای دو سال متوقف خواهد کرد،  تامین منابع مالی بی‌بی‌سی (BBC) به جدلی سیاسی تبدیل شده است. 

زمینه سیاسی

در بریتانیا فضای سیاسی نگران‌کننده‌ای بر آزادی رسانه‌ها حاکم است که شامل پیشنهاد اصلاحاتی برای بازگرداندن قانون‌های اسرار حکومتی می‌شود که می‌تواند منجر به زندانی کردن روزنامه‌نگاران به اتهام «جاسوسی» شود. روزنامه‌نگاران با محدودیت‌های فراوانی در دسترسی به اطلاعات روبه‌رو هستند و گزارش‌هایی منتشر شده است که نشان می‌دهد یک اداره مخفی دولتی برای بررسی درخواست‌های دسترسی به اطلاعات وجود دارد. پس از تلاشی ناکام برای انتصاب پاول داکری (Paul Dacre) به ریاست آفکام (Ofcom)، نهاد نظارت و تنظیم مقررات رسانه‌های بریتانیا، اتهام‌های زیادی علیه تلاش دولت برای دخالت در رسانه‌ها مطرح شد.

چارچوب حقوقی

جولیان آسانژ (Julian Assange)، مدیر انتشارات ویکیلیکس (Wikileaks) همچنان در زندان بلمارش در بازداشت به سر می‌برد، ایالات متحده امریکا خواستار استرداد او برای محاکمه به اتهام انتشار اسناد محرمانه است و این امر بر پیشینه آزادی رسانه‌ها در هر دو کشور تاثیری منفی دارد. افزایش شکایات راهبردی علیه مشارکت همگانی (Strategic Lawsuits Against Public Participation) باعث شده است لندن به «پایتخت افترای جهان» مبدل شود و روزنامه‌نگاران بریتانیایی و خارجی مجبور شوند پی در پی از گزارش‌های خود در دادگاه‌های بریتانیا دفاع کنند.  

زمینه اقتصادی

کاهش بودجه اتاق‌های خبری و محدودیت‌های مالی حاصل از همه‌گیری کووید-۱۹ بسیاری از رسانه‌ها را مجبور به تعطیلی یا کاهش قابل توجه کارمندان خود کرده است. ماهیت پرهزینه و تهدید شکایات حقوقی به اتهام افترا در بریتانیا باعث شده است بسیاری از رسانه‌های مستقل و روزنامه‌نگاران آزاد نتوانند درباره برخی موضوع‌ها تحقیق کنند و برای تامین منابع مالی دفاع حقوقی از خود به جمع‌آوری کمک‌های نقدی از عموم مردم روی آورند. 

زمینه اجتماعی - فرهنگی

در ایرلند شمالی، روزنامه‌نگارانی که به جرایم سازمان یافته و فعالیت‌های شبه‌نظامی می‌پردازند در خطر زیادی قرار دارند، چرا که از زمان پیمان بلفاست در ۱۹۹۸، تنش و تفرقه در این منطقه عمیق‌تر شده است. در ۲۰۲۱، شورش‌های خشونت‌بار در مناطق سلطنت‌طلب ایرلند شمالی درگرفت که خطری برای امنیت روزنامه‌نگارانی بود که آن را پوشش می‌دادند. هنوز سایه معافیت از مجازات عاملان قتل مارتین اوهاگن (Martin O’Hagan) روزنامه‌نگار ساندی ورلد (Sunday World) در سال ۲۰۰۱ بر جامعه سنگینی می‌کند.

ایمنی

امنیت روزنامه‌نگاران در ایرلند شمالی همچنان نگران‌کننده است. جایی که آنها برای گزارش درباره جرایم سازمان‌یافته و فعالیت‌های شبه‌نظامی با خطر روبه‌رو خواهند شد. روزنامه‌نگارانی که با تهدید مواجه شده‌اند معمولا به واکنش ناکارآمد پلیس اشاره می‌کنند. هنوز هیچ مظنونی برای قتل لیرا مک‌کی (Lyra McKee) در شهر دری در آوریل ۲۰۱۹ محاکمه نشده است در حالی که در سال ۲۰۲۱ افرادی در ارتباط با این پرونده بازداشت شدند. انتشار برنامه اقدام ملی برای ایمنی روزنامه‌نگاران در مارس ۲۰۲۱ گامی خوشایند و رو به جلو بود.