سنگال که به عنوان یکی از پایدارترین دموکراسی‌های آفریقا شناخته می‌شود، از چشم‌انداز رسانه‌ای متکثری برخوردار است. قانون اساسی سال ۲۰۰۱ آزادی اطلاع‌رسانی را تضمین می‌کند و آزار علیه روزنامه‌نگاران در سال های اخیر نسبتاً کم بوده است. با این حال، برخی از موضوع‌ها همچنان ممنوع هستند و در سال‌های اخیر کارکنان چند رسانه خبری به دلیل پوشش دادن فساد احضار شده‌اند و مورد تهدید قرار گرفته‌اند. ایستگاه های رادیویی که با منتقدان حکومت مصاحبه می‌کنند مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و هر چند به ندرت ولی روزنامه‌نگاران برای مطالب انتقادی‌شان به جرم « توهین و افترا» محکوم می‌شوند. پس از چندین سال بحث، قانون جدید سال ۲۰۱۷ تصویب شد، اما هنوز دستور عمل اجرایی لازم امضا نشده است. این قانون جدید باعث ناامیدی روزنامه‌نگاران شده‌است زیرا بر طبق آن توهین و افترا رسانه‌ای از مصونیت قانونی برخوردار نیست و مصادره تجهیزات و لوازم و حتی تعطیلی رسانه را به‌دلیل تهدید امنیت کشور ممکن می‌کند. تغییر برنامه‌ریزی شده برای تلویزیون‌های دیجیتال زمینی (DTTV) در سال ۲۰۲۰ نیز نگرانی‌هایی را در پی دارد زیرا هزینه‌های انتقال می‌تواند مانع ایجاد کانال تلویزیونی جدید شود.