دهشت‌افکنی و خشونت علیه خبرنگاران در روزنامه‌های اوگاندا روزمره است. سرویس‌های امنیتی که نقض کنندگان آزادی رسانه ها هستند، اغلب روزنامه‌نگاران را هدف قرار می‌دهند، آنها را خودسرانه بازداشت می‌کنند و گاه به شکل مخفی نگه‌می‌دارند. هر گونه انتقاد از مقامات حکومتی می‌تواند منجر به کتک، ربوده شدن یا محرومیت روزنامه‌نگاران از ابزار کار خود می‌شود و عاملان آن ها نیز معاف از مجازات هستند. بووری موسونی که ۳۳ سال است ریاست‌جمهوری اوگاندا را به‌عهده دارد، تحمل هیچ گونه انتقادی را ندارد و اغلب در سخنرانی‌های خود با نفرت از رسانه‌ها حرف می‌زند، وی دریک کنفرانس مطبوعاتی در سال ۲۰۱۸ روزنامه نگاران را"انگل" نامید. اتهام «خیانت» بنا بر قانون کیفری حکم سنگینی دارد، اغلب برای رسانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. دخالت مقامات به شکل دایم و به طور مستقیم برای جلوگیری از پخش گزارش‌های تلویزیونی نادر نیست. در ژوئن ۲۰۱۷، آزار و اذیت با ایجاد یک تیم ویژه از افسران امنیتی دولتی و کارشناسان فناوری اطلاعات برای بررسی پست‌ها انتقادی از دولت در فیس بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی شدت یافته است. در دوره انتخابات اینترنت اغلب قطع می شود و یا دسترسی به شبکه‌های اجتماعی مسدود می‌شود. رسانه‌‌هایی که فعالیت‌های مخالفان را پوشش می‌دهند، به توقیف تهدید می‌شوند. در سال ۲۰۱۸ مالیات روزانه برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی،ایحاد شد که نخستین اقدام اینگونه در قاره آفریقا است و سد تازه‌ای در برابر روزنامه‌نگاران و رسانه‌هی خبری .
اوگاندا