| کشور به نظر تکثرگرا است ولی این فقط ظاهر امر است. ۲۰ ایستگاه تلویزیون خصوصی و به همین تعداد روزنامه و ۴۰ ایستگاه رادیویی وجود دارد، ولی همه آنها تحت فشار زیاد برای خودسانسوری هستند. صاحب امتیاز بسیاری از این رسانه‌ها متحدان حکومت هستند. از سال ۲۰۱۴، شمار زیادی از روزنامه‌نگاران مورد تهدید قرار گرفتند، بسیاری مجبور به ترک کشور شدند و یا به دلیل انتقاد از حکومت یا دعوت از سیاستمداران مخالف برای ابراز نظر، تبعید شدند. گی فورتونه بمبا، دبیر روزنامه پس از ۱۸ ماه بازداشت در نهایت در سال ۲۰۱۸ آزاد شد. سازمان گزارش‌گران بدون مرز همچنان خواهان رفع اتهام از او است تا بتواند بدون ترس از بازداشت مجدد به کار بازگردد. در سال ۲۰۱۸، اگر نهاد نظارت بر رسانه‌ها کمک کرد تا چندین روزنامه‌نگاری که در سال پیش بازداشت شده بودند، آزاد شوند، اما رییس این نهاد روزنامه‌نگاران کشور را متهم به "بی ثبات کردن دولت" کرد. اعمال تحریم‌های خودسرانه برای رسانه‌ها، به‌ویژه هنگامی که از دولت یا متحدان آن انتقاد می کنند غیر معمول نیست. این اتفاق پیشتر هم در سال ۲۰۱۹ مشاهده شد، هنگامی که به یک هفته‌نامه دستور داده شد تا منابع خود را فاش کند و گزارش‌های تحقیقاتی خود را در مورد آژانس ملی هواپیمایی کشوری متوقف کند. عدم حمایت دولت باعث افزایش بی‌ثباتی شغلی در رسانه‌ها می‌شود و چندین رسانه در سالهای اخیر بلاجبار بسته شدند ، از جمله دو کانال تلویزیونی در سال ۲۰۱۹. |
کنگو - برازاویل