چاد

روزنامه‌نگار بودن در چاد بسیار دشوار است. گزارش‌گران اغلب به ‌دلیل گزارش‌های خود بازداشت می‌شوند. بسیاری از آنها تقریباً زود آزاد می‌شوند، ولی برخی دیگر هفته‌ها و ماه‌ها خودسرانه در بازداشت نگه‌داری می‌شوند و گزارش‌ها نشان می‌دهد که با  روزنامه‌نگاران در هنگام بازداشت بد رفتارهای می‌شود. پوشش دادن به موضوع مصونیت قانونی رئیس‌جمهور ادریس دبی و انتقاد از او اخراج (برای روزنامه‌نگاران خارجی)، آدم‌ربایی، بازداشت خودسرانه(برای روزنامه‌نگاران چاد) و تعطیلی ایستگاه‌های رادیو را به دنبال دارد، سرنوشتی که هفته‌نامه‌ای در سال ۲۰۱۸ دچار آن شد .اخیراً روزنامه‌نگارها زمانی که اعتراضات خیابانی علیه اقدامات حکومت برای ریاضت‌های اقتصادی را پوشش می‌دهند، از سوی نیروهای امنیتی مورد خشونت و تهدید قرار می‌گیرند. در همراهی با فراخوان از سوی انجمن‌های روزنامه‌نگاری ،رسانه‌های چاد روزی را در اعتراض با عنوان" روز بدون مطبوعات" در فوریه ۲۹۱۸ برگزیدند که رسانه‌های خبری پخش و انتشار را برای یک روز کامل متوقف کردند، تا حمله پلیس به روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها را محکوم کنند. در زمان انتخابات، دسترسی به شبکه‌های اجتماعی ماه‌ها و یا بیشتر امکان‌پذیر نیست. یک ماه پس از آن، حکومت شبکه‌های اجتماعی را به طور کامل قطع کرد و هنوز دسترسی به آن امکان‌پذیر نیست. به ‌همین دلیل چاد یکی از بد‌ترین کشورها ار نظر سانسور اینترنتی در سال ۲۰۱۸ بود.