بروندی
وضعیت رسانه‌ها در بوروندی از زمان تلاش برای کودتای ماه می ۲۰۱۵ بسیار ناگوارتر شده است. بیشتر ایستگاه‌های رادیویی مستقل  همچنان تعطیل هستند. گفتمان رسمی، رسانه‌های مستقل را دشمنان ملت معرفی می‌کنند.  ده‌ها تن از روزنامه‌نگاران مجبور به ترک کشور شده‌اند و کسانی که در کشور می‌مانند قربانی آزارگری نیروهای امنیتی و شبه‌نظامیان طرفدار دولت هستند. "جلسات اخلاقی سازی" ، که بعضی از آنها به ریاست شخص رئیس جمهور برگزار شد، برای آشنایی روزنامه‌نگاران با خط رسمی ترتیب داده شده‌ بود، در این جلسات همراه داشتن قلم، میکروفون و دوربین ممنوع بود. در چنین شرایطی رسانه‌ها در بیشتر در چیرگی ترس، استعفا و خودسانسوری قرار دارند. تلاش روزنامه‌نگاران بهای بسیاری برای پوشش موضوع‌هایی که دولت ترجیح می‌دهد نادیده گرفته شود، می پردازند. چهار گزارش‌گر با گروه رسانه‌ای ایواکو، یکی از آخرین پایگاههای روزنامه‌نگاری مستقل، به جرم انجام کار خود در پوشش دادن حمله شورشیان مسلح دستگیر شدند. تاکنون هیچ تحقیق جدی در مورد ناپدید شدن گزارش‌گر دیگری از ایواکو، ژان بیگیریمانا، که از ژوئیه سال ۲۰۱۶ مفقود شده، صورت نگرفته است. دو ایستگاه رادیویی بین‌المللی پیشرو هنوز به علتی ناآشکار ممنوع هستند. و شرایط اخذ مجوز مطبوعاتی برای گزارش‌گران خارجی  هر روز دشوارتر مب‌شود. روزنامه‌نگاران از رسانه‌های اجتماعی به عنوان ابزاری برای گزارشگری استفاده می‌كنند و در عین حال به‌عنوان منبع خبری برای عموم نیز جایگزین ایستگاه های رادیویی بسته‌ شده هستند. با این حال، آنها با هدف نشر ضداطلاعات نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

رسانه‌های اجتماعی  همزمان هم ابزار کار روزنامه‌نگاران هستند و  هم جایگزین ایستگاه‌های رادیویی شده‌اند که صدای‌شان قطع شده است. اما بی آنکه بتوانند محوری علیه تلاش‌ها پرشمار انتشار خبرهای نادرست باشند.