آنگولا
| پس از به قدرت رسیدن رییس جمهورجدید جوئائو لورنسو در سپتامبر۲۰۱۷ که اینگونه چهار دهه حکومت خانواده سانتوس پایان یافت ،هنوز چهار شبکه تلویزیونی ،۱۷ ایستگاه رادیویی و حدود بیست عنوان از مطبوعات چاپی تحت کنترل حکومت و حزب حاکم هستند. سانسور و خودسانسوری، حس سرخوردگی از سال‌های سرکوب رژیم سابق، هنوز هم به‌شکل گسترده‌ای وجود دارد. این حس سرکوب را در عدم پوشش رسانه‌های دولتی از اعتراض نمایندگان مخالف در هنگام سخنرانی رئیس جمهور در اكتبر ۲۰۱۹ با بالا بردن كارت‌های زرد می‌توان مشاهده کرد. فقط رادیو اکلزیا و تعداد انگشت شماری از وب‌سایت‌ها گزارش های مستقل و انتقادی را تولید می‌کنند. هزینه‌های هنگفت که برای دریافت مجوز رادیو و تلویزیون وجود دارد، تکثرگرایی را از بین می‌برد و بازدارنده پدید آمدن بازیگران رسانه‌های جدید می‌شود. مجموعه‌ای از قانون‌ها در سال ۲۰۱۶ تصویب شد که بر اساس آن نیروهای تلویزیونی و ایستگاه های رادیویی موظف به پخش سخنان ریاست جمهوری برای مردم بودند و همچنین قانون‌های کیفری توهین و افترا را تسهیل کرد. با این حال در سال ۲۰۱۸، نشان‌هایی از تشویق خبرنگاران دیده شد. از این میان تبرئه دو روزنامه‌نگار تحقیقی از سوی دادگاه بر این مبنا که "آنها مجبور به گزارش کامل با واقعیت " و انتشار دیدگاه‌های مخالف در روزنامه‌های دولتی. اما همچنان تلاش فعالان رسانه‌ها برای غیر کیفری کردن تخلف‌های رسانه‌ای نا موفق است. |