دورنمای رسانهای
روزنامههای اصلی کشور کامرسیو (EL Comercio) و یونیورسو (El Universo) هستند. نهادهای دولتی پیدرپی به رسانهها حمله میکنند و فضایی خشونتآمیز بر کار روزنامهنگاران حاکم است.
زمینه سیاسی
سه دوره پیدرپی از ریاست جمهوری رافائل کورئا (Rafael Correa) از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ تاثیری منفی بر آزادی رسانهها داشت. رییسجمهور سابق همیشه سعی میکرد رسانهها را مهار کند و در حمله علنی یا خصوصی به روزنامهنگاران منتقد تردید نمیکرد و درگیریهای بیشماری بین دولت و رسانههای مستقل ایجاد کرد. ریاست جمهوری لنین مورنو (Lenín Moreno) از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ و اولین ماههای ریاست جمهوری گیرمو لاسو (Guillermo Lasso) که در مه ۲۰۲۱ انتخاب شد، از تنشها میان دولت با بسیاری از رسانههای خصوصی کاسته است.
چارچوب حقوقی
قانون ارتباطات که در ۲۰۱۳ تصویب شد به ابزاری علیه روزنامهنگاران مبدل شده بود و به ویژه برای توجیه اخراج، محاکمه به اتهام افترا و صدور جریمه علیه خبرنگاران استفاده میشد.
زمینه اقتصادی
در سال ۲۰۲۰ بحران کووید-۱۹ ضربه سختی به رسانهها زد. بسیاری از خبرنگاران هنگام پوشش همهگیری با ابتلا به این بیماری جان باختند که عواقب اقتصادی مهمی هم داشت. وضعیت اضطراری ناشی از آن باعث سختتر شدن دسترسی به اطلاعات همگانی شد.
ایمنی
ترساندن خبرنگاران و حمله علیه آنها، به ویژه هنگام اعتراضهای خیابانی، و همچنین حمله به اتاقهای خبری رادیویی و تلویزیونی هنوز رایج است و از سال ۲۰۱۹ نیز بیشتر شده است. ماموران دولت کارگزاران اصلی هستند. در سال ۲۰۱۸ آدمربایی و قتل گروهی از خبرنگاران کامرسیو در مرز کلمبیا آزار روحی برای روزنامهنگاران اکوادوری بود. این حادثه همچنین باعث ایجاد پرسشهایی درباره رعایت ایمنی کار در مناطق جنگی بود، مناطقی که کاملا از کنترل دولت خارج هستند.