دورنمای رسانه‌ای
بازار رسانه‌های اسلوونی شاید کوچک به نظر آید اما متنوع است. رسانه‌های دیداری و شنیداری شامل تلویزیون پرنفوذ آرتی‌وی اسلونیا (RTV Slovenija) و همچنین شبکه‌های خصوصی مانند پاپ تی‌وی (POP TV) است. نشریات آنلاین که روزنامه‌های سنتی مانند دلو (Delo) و وسر (Vecer) را شامل می‌شود سایت‌های خبری جدیدی هم مانند Necenzurirano.si دارد. چند رسانه هم هستند که مستقیم توسط احزاب سیاسی کنترل می‌شوند.
زمینه سیاسی
رسانه‌های دولتی از قدیم زیر فشار سیاسی قرار دارند، این وضعیت با بازگشت نخست‌وزیر یانشا به قدرت در ۲۰۲۰ تشدید شده است. او عادت دارد از روزنامه‌نگارانی که منتقد می‌داند انتقاد کند. دولت به گونه‌ای خودسرانه منابع مالی آژانس خبری ملی اس‌تی‌ای (STA) را برای چند ماه معلق کرد و متحدان سیاسی خود را به ریاست تلویزیون آرتی‌وی اسلونیا و نهادهای مقرراتی ناظر بر آن منصوب کرد.
چارچوب حقوقی
آزادی رسانه با چارچوب حقوقی مستحکمی حفاظت می‌شود. با این وجود، افترا هنوز جرمی کیفری است. این امر باعث شکایت قضایی سیاست‌مداران علیه رسانه‌ها شده است تا آنها را به سکوت وادار کنند. بعضی رسانه‌ها همچنین زیر فشار قضایی قرار گرفته‌اند تا منابع خود را افشا کنند. هنگام همه‌گیری کووید-۱۹ روزنامه‌نگاران منتقد دولت خواستار توجه به تبعیض جاری در دسترسی به اطلاعات دولتی شدند.
زمینه اقتصادی
در حالی که تبلیغات خصوصی و درآمدزا کردن محتوا بخش قابل توجهی از درآمد رسانه‌ها را تشکیل می‌دهد اما منابع مالی آنها با پخش غیرشفاف تبلیغات دولت تضعیف شده است. بعلاوه، رسانه‌هایی که در کنترل نزدیکان حزب دموکراتیک اسلوونی (Slovenian Democratic Party)، همان حزب نخست‌وزیر یانشا، هستند از سرمایه‌گذاری الیگارش‌های مجارستانی وفادار به ویکتور اوربان (Viktor Orbán) بهره‌مند شده‌اند. فقدان شفافیت در مالکیت رسانه‌ها و وجود مقرراتی ضعیف برای خصوص‌سازی، استقلال برخی سازمان‌های رسانه‌ای را تهدید می‌کند.
زمینه اجتماعی - فرهنگی
روزنامه‌نگارانی که درباره فساد یا مدیریت همه‌گیری کووید-۱۹ تحقیق کرده‌اند قربانی آزار آنلاین هواداران نخست‌وزیر شده‌اند. روزنامه‌نگاران زن به ویژه با تهدیدهای خشونت‌آمیز مواجه بوده‌اند. در طرف دیگر، پس از آنکه دولت بودجه اس‌تی‌ای را معلق کرد شهروندان با اهدای کمک‌های مالی چشم‌گیری برای تامین مالی این آژانس خبری همبستگی خود را نشان دادند.
ایمنی
در دو سال گذشته، در فضای سیاسی قطبی کشور که با ادبیات خصمانه نخست‌وزیر تشدید هم شده است، بسیاری از روزنامه‌نگاران، چه منتقد دولت بودند یا نبودند، هنگام تظاهرات قربانی توهین یا ضرب و شتم شدند.