پس از شکست شگفت‌آور از ائتلاف نخست وزیر وقت نجیب رازاک در انتخابات عمومی ماه مه سال ۲۰۱۹ - که نخستین شکست او در تاریخ مدرن مالزی است- آزادی مطبوعات هوای تازه ای را نفس می‌کشد. روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها که در فهرست سیاه بودند، مانند کارتونیست زونار و وب سایت گزارش تحقیقی ساراواک، توانستند بدون ترس از آزار و اذیت به کار ادامه دهند. فضای عمومي برای روزنامه‌نگاران بسيار راحت‌تر است، خود سانسوری به طور چشمگيري کاهش پيدا کرده و رسانه‌هاي چاپي در حال حاضر گزينه‌هاي کامل‌تر و متوازن‌تري از ديدگاه‌ها را اراده می‌دهند، از جمله انعکاس نظرات حامیان از ائتلاف حاکم جديد مهاتیر محمد، و طرفداران ائتلاف قدیم که در حال حاضر جزو مخالفان قرار دارند. حومت تازه به وعده خود را برای لغو مقررات Orwellian از قانون ضد خبرهای ساختگی که توسط دولت پیشین تصویب شده بود، عمل کرد. با این حال، مقامات هنوز یک زرادخانه قانونی سخت‌گیرانه دارند که با آن آزادی رسانه‌ها را سرکوب می‌کنند ، یک زرادخانه شامل قانون مجازات ۱۹۴۸، قانون اسرار رسمی ۱۹۷۲ و قانون ارتباطات و چند رسانه‌ای ۱۹۹۸ است. زیر این قانون‌ها، که نیاز به یک بازبینی کامل دارند، مقامات نظارت جدی بر مجوز انتشار دارند و روزنامه‌نگاران می توانند به اتهام فتنه‌گری تا ۲۰ سال زندان محکوم شوند. این قانون‌ها تهدیدهای ثابتی برای فعالان رسانه‌ای هستند که هنوز هم نمی‌توانند با وجود تمام پیشرفت‌ها ،نظرات خود را با آزادی کامل بیان کنند.
مالزی