سانسور در خانه‌ ملت

در چندسال اخیر تصاویری جالبی توسط رسانه‌های تصویری از خانه‌ی ملت به نشر رسید. جنگ‌های فزیکی برخی نمایندگان، پرتاب بوتل‌های آب به‌سوی هم‌دیگر، دشنام‌های سیاسی، ترک دسته‌جمعی، نفرین و آفرین، خواب و بیداری، بازی با بینی و ریش، جویدن قلم و ساجق، شعارهای زنده‌باد و مرده‌باد، اتهام بستن‌ها و کف‌زدن‌ها، به زنجیربستن، چادر انداختن بر سر یک مرد و... از نمونه‌هایی بود که باربار، مردم مشاهده کردند. بیشتر مردم با تماشای رفتار نمایندگان‌شان در خانه‌ی ملت از رایی که داده بودند، خود را سرزنش ‌کردند. این رفتارها در محافل عمومی و خصوصی به نقل همگان بدل شده بود. بسیاری از نمایندگان پس از نشر این‌گونه تصاویر، تلاش کردند تا در جریان جلسه‌های عمومی، آراسته و منظم ظاهر شده و مودبانه سخن به‌زبان آورند. نشر تصاویر از خانه‌ی ملت، گواهی از یک واقعیت عینی بود که در این خانه همه‌روزه جریان داشت. حمله‌ی یک‌تن از نمایندگان پارلمان دوره 15بر یک کمره تلویزیونی اوج خصومت این نماینده را با رسانه‌ها و آزادی بیان به نمایش گذاشت. رسانه‌های تصویری در این دو دور صداهای زیادی را از برخی نمایندگان به‌نشر رسانند که برای برخی دیگر نمایندگان و مقامات حکومت تکان‌دهنده بود. حالا بخش «آی‌تی» پارلمان به‌منظور سانسور در خانه‌ی ملت تصمیم گرفته است تا تصاویر ایدیت‌شده را در اختیار رسانه‌های تصویری قرار دهد. بنابراین از این پس مردم فقط تصاویری را از خانه‌ی ملت خواهند دید که پس از سانسور در اختیار رسانه‌ها قرار داده شده است. این اقدام پارلمان پنهان کردن رفتار، بیان و عملکردهای نمایندگان از دید مردم می‌باشد. سانسور در خانه‌ی ملت سبب می‌شود تا فرهنگ سانسور در دیگر نهادها نیز رایج شود و مردم از دسترسی به رویدادهای اصلی محروم شوند. اگر این اقدام پارلمان عملی شود، سایر نهادها نیز تلاش خواهند کرد که حتا از صحنه‌های انفجار و انتحار تصاویر سانسور‌شده را در اختیار رسانه‌ها قرار دهد. به‌نظر می‌رسد که اعتراض‌های رسانه‌ها در عدم پوشش کار پارلمان، می‌تواند مسوولان مربوط را از این تصمیم منصرف سازد. در غیرآن مردم هیچ‌وقت نخواهند دید که در خانه‌ی ملت چه می‌گذرد. منبع : روزنامه هشت صبح