روزنامه پيمان بسته شد!

روزنامه پيمان سرانجام در پي فشار هاي فوق العاده از سوي جريان هاي مشخصي كه دموكراسي و آزادي بيان را مانع فعاليت هاي خود مي دانند به كار نشرات خود پايان داد. اين روزنامه پس از نشر يك مطلب غيرعمدي كه با عنوان مشابه جا به جا شده بود با موجي از اعتراض هاي شديد و ويرانگر مواجه شد. دست اندركاران روزنامه كه نخستين كساني بودند كه متوجه اين جا به جايي شده بودند بلافاصله و پيش از ديگران، با عذر خواهي از مردم مسلمان افغانستان و نشر مطالب دوامدار در اين مورد تلاش كردند كه اذهان عامه را نسبت به واقعيت مسأله روشن كنند. اين موضوع باعث شد كساني كه با خط فكري و نشراتي روزنامه پيمان به درستي آشنا بودند، قانع شوند و يك عمل ناخواسته را به پاي كارنامه روشنگرانه پيمان ننويسند. ولي از جانبي ديگر حلقاتي كه روشنگري ها و انتقاد هاي روزنامه را برنمي تافتند از فضاي به وجود آمده بيشترين استفاده را كردند و با داشتن امكانات تبليغي، سياسي و نظامي تلاش كردند تا جلو نشرات روزنامه را بگيرند. بر اساس برخي گفته ها از اولين روزهاي پس از اين واقعه رييس جمهور كرزي با سازمان دهي برخي گروه ها و استفاده ابزاري از احساسات مذهبي مردم جوي را به وجود آورد كه ديگر انتشار روزنامه را ناممكن مي ساخت. بازداشت دسته جمعي شماري از كارمندان روزنامه پيمان براي چند ساعت از سوي دادستاني كل و زنداني شدن مسوول خبر اين روزنامه به مدت ده روز بخشي از فشار هايي بود كه روزنامه پيمان در اين مدت تحمل كرده است. در كنار آن تهديد هاي تليفوني و حمله به برخي از كارمندان اين روزنامه نيز در اين مدت پيوسته ادامه داشته است. روزنامه پيمان به اين باور است كه بر اساس قوانين كشور پي گيري اين قضيه پيش از اين كه كاردادستاني كشور باشد از راه كميسيون بررسي تخطي رسانه هاي وزارت اطلاعات و فرهنگ قابل پي گيري بوده است. ولي از آن جايي كه رييس جمهور كرزي از روحيه انتقادي و اطلاع رساني غيرجانبدارانه روزنامه پيمان به ستوه آمده بود خود به عامل اصلي فشار ها و تهديد ها براي روزنامه پيمان تبديل شد. قابل ذكر است كه روزنامه پيمان در نزديك به يك سال از كار نشراتي خود به عنوان يك رسانه آزاد و مستقل تلاش كرده در خدمت آزادي بيان و روشنگري توام با شناخت از حساسيت هاي فرهنگي و ديني مردم قرار داشته باشد. اصول اصلي كار روزنامه پيمان را در اين مدت، دقت، عدم جانبداري و توازن در ارايه اطلاعات و گزارش ها براي مردم تشكيل داده و دست اندركاران روزنامه هيچ وقت نخواسته اند كه احساسات و عواطف شخصي خود را در برابر افراد و گروه ها بازتاب دهند. به همين دليل نيز روزنامه پيمان به زودي به يك روزنامه پرطرفدار و خواندني در بخش هاي وسيعي از كشور تبديل شد. وفاداري به اصول بنيادين روزنامه نگاري سبب شد كه اقشار مختلف مردم با روزنامه پيوند بيابند و آن را مهم ترين ارگان پخش افكار و خواسته هاي شان برگزينند. ولي ديگر اين روزنامه با فشارهاي رو به افزايش بخشي از جناح دولت نمي تواند به روال گذشته به فعاليت ادامه دهد و از آن جايي كه بيم آن مي رود كه مخالفان پيمان تلاش كنند تا مواضع و اصول آن را خدشه دار و يا به نفع خود تعديل كنند اين روزنامه اعلام مي كند كه پس از اين كار نشراتي خود را متوقف مي كند. اين در حالي است كه دولت افغانستان خود را ملزم به پاسداري از آزادي بيان و دموكراسي مي داند و ميليارد ها دالر را براي نهادينه كردن اين ارزش هاي مدرن و جهاني از كشورهاي كمك كننده دريافت كرده است. در این باره بخوانید نامه سرگشاده ي نظری پریانی به جناب رییس جمهور اعاده حیثیت می خواهم