پرونده زهرا کاظمی هنوز بسته نشده است

استفان هاشمی، پسر زهرا کاظمی، عکاس ایرانی کانادایی کشته شده در ایران، اعلام کرد که به موفقیت‌هایی نسبی در ارتباط با پرونده مادرش علیه نظام اسلامی دست یافته است. استفان هاشمی، پسر زهرا کاظمی می‌تواند از مقام‌های نظام ایران شکایت کند. اما این شکایت منتج به گرفتن غرامت ۱۷ میلیون دلاری مورد نظر استفان هاشمی نخواهد شد. زهرا کاظمی، در مسافرتی کاری به قصد تهیه گزارش در ایران، هنگام ناآرامی‌ها و اعتراضات دانشجویی، به جرم عکس‌برداری حین تجمع برخی از خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان اوین، بازداشت، شکنجه و کشته شد. برخی گزارش‌های تایید نشده حاکی از تجاوز به زهرا کاظمی است که آن زمان ۵۵ سال داشت. روزنامه مونترال گزت نوشت، پسر مقتول می‌تواند از رهبر ایران و دو نفر از مقامات رسمی که در قتل مادرش دست داشتند، شکایت کند. استفان هاشمی در هفت سال گذشته پیگیر امکان شکایت از مقام‌های ایرانی مسوول مرگ مادرش بوده است. استفان هاشمی گفت: «بسیار دردآور است اما بعد از هفت سال هنوز انگیزه برای پیگیری دارم. شاید قربانیان شکنجه از این طریق به حقوق قانونی خود دست پیدا کنند.» از سوی دیگر شبکه خبری سی‌بی‌سی گزارش داد، دادگاهی در کانادا اعلام کرد که خانواده زهرا کاظمی حق پیگیری قضائی دولت ایران را ندارد، اما پسر او می‌تواند از مقام‌های ایرانی به دلیل آسیب روانی که پس از مرگ مادرش بر او وارد شده شکایت کند. به عبارت دیگر، مساله دست‌یابی به ۱۷ میلیون دلاری که استفان هاشمی به دنبال دریافت از دولت ایران بابت غرامت بوده، عملا منتفی است. بر اساس قوانین کانادا، دولت‌های خارجی از مصونیت قضائی برخوردارند و هیچ شکایتی از آنها در خاک این کشور قابل طرح و پیگیری نیست. قاضی دادگاه عالی ایالت کبک کانادا نیز توضیح داد که این قانون به بازماندگان کاظمی اجازه پیگیری قضائی نمی‌دهد، زیرا مرگ این عکاس خبری در ایران اتفاق افتاده است. اما از آن رو که ضربه روانی این حادثه بر پسر خانم کاظمی در خاک کانادا اتفاق افتاده است، وی می‌تواند از ایران شکایت کند. تصمیم قاضی مونژون در کانادا در حالی اعلام می‌شود که درگیری‌های قضائی بر سر این پرونده از سال ۲۰۰۶ شروع شده‌ بود. ایران نیز طی سال‌ها با استناد به قانون مصونیت قضائی دولت‌های خارجی در خاک کانادا سعی کرده است نگذارد خانواده کاظمی ادعای خسارت ۱۷میلیون دلاری خود علیه تهران را دنبال کنند. زهرا کاظمی، پس از بازگشت از عراق در تاریخ ۲۷/۳/۸۲ همراه با گذرنامه ایرانی و معرفی‌نامه‌ای از سوی موسسه عکس انگلیسی «کمرا پرس» به اداره کل مطبوعات و رسانه‌های خارجی مراجعه می‌کند و درخواست تهیه عکس از زندگی روزانه مردم عادی در شهر تهران دانشجویان و چند دانشگاه تهران و نیز کوی دانشگاه می‌کند. در تاریخ ۳۱/۳/۸۲ معرفی‌نامه‌ای از سوی اداره کل مذکور خطاب به نیروهای انتظامی صادر می‌شود. در این معرفی‌نامه که رونوشت آن برای معاونت ذی‌ربط در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ( ناجا )ارسال می‌شود از نیروهای انتظامی درخواست می‌شود تا همکاری‌های لازم را طبق ضوابط و مقررات با نامبرده از تاریخ ۳۱/۳/۸۲ تا ۷/۴/۸۲ به عمل آورند. این معرفی نامه در تاریخ ۲/۴/۸۲ از سوی اداره کل مطبوعات و رسانه‌های خارجی به کاظمی تحویل می‌شود و عصر همان روز برای تهیه عکس و گزارش از خانواده‌های دانشجویان زندانی در برابر زندان اوین حضور می‌یابد و در ساعت ۱۷:۴۰ دقیقه از سوی دادستانی بازداشت می‌شود. او در حالی که مدت ۱۸ روز در بازداشت به سر می‌برد، در ۲۰ تیر به دلایلی که مورد دعاوی زیادی بوده‌است، می‌میرد. مقامات دادستانی دلیل مرگ را غش و برخورد سر خانم کاظمی با زمین و نهایتاً ضربه مغزی ذکر کردند. به نقل از خودنویس