وزیر خارجه فرانسه در سفرش به ایران خواهان بهبود وضعیت آزادی اطلاع رسانی و آزادی روزنامه‌نگاران زندانی در ایران شود

گزارش‌گران بدون مرز (RSF) با یادآوری وضعیت تاسف‌بار آزادی اطلاع رسانی در ایران از ژان مارک آیرو، وزیر خارجه فرانسه می‌خواهد در سفرش به تهران خواهان تعهد مقامات ایران به قانون‌های ملی و موازین جهانی حقوق بشر، آزادی اطلاع رسانی و خواهان آزادی روزنامه‌نگاران زندانی شود.

در جمهوری اسلامی ایران مهار همه جانبه رسانه‌ها از سوی نهادهای مختلف نظام و سرکوب روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگاران و رسانه‌ها مستقل همچنان ادامه دارد. احضار و تهدید،بازداشت خودسرانه و صدور حکم‌های سنگین زندان در پی برگزاری دادگاه‌های ناعادلانه انقلاب اسلامی امر روزمره‌ی فعالان رسانه‌ای در ایران است. از تاریخ ٧ مرداد ١٣٩٤ و آخرین دیدار لوران فابیوس وزیر خارجه وقت فرانسه به ایران تا امروز گزارش‌گران بدون مرز بیش از صد مورد احضار و تهدید و بازداشت را شمارش کرده است. از ٣٦ مورد بازداشت ١٧ نفر به شکل موقت و در انتظار تشکیل دادگاه و با سپردن وثیقه‌های سنگین آزادشده‌اند، ٦ تن پس از به پایان رساندن احکام زندان خود آزاد، ١٢ تن دیگر با محکومیت‌های میان سه تا ده سال همچنان در زندان بسر می‌برند. از این میان خانواده دو روزنامه‌نگار زن که در یک ماه گذشته بازداشت شده‌اند از دلیل و محل بازداشت آن‌ها مطلع نشده‌اند. دستگاه قضایی ایران تنها به بازداشت و زندانی کردن روزنامه‌نگاران بسنده نمی‌کند، که احکام غیر انسانی و قرون وسطی را نیز بر آن‌ها تحمیل می‌کند. در یک سال گذشته دست کم چهار روزنامه‌نگار به تحمل شلاق محکوم شده‌اند. کیوان کریمی مستند ساز و خبرنگار زندانی افزون بر حکم زندان به ٢٢٣ ضربه، محمدرضا فتحی به ٤٥٩ ضربه و مصطفی شریف به ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. اگر احکام این سه تن هنوز اجرا نشده است، اما حسین موحدی خبرنگار سایت اطلاع رسانی نجف‌آباد نیوز به تاریخ ۱۵ دی امسال ۴۰ ضربه شلاق را برای «نشر اکاذیب » تحمل کرد. روزنامه‌نگاران زندانی نیز همچون دیگر زندانیان عقیدتی برای اعتراض به وضعیت بازداشت و یا دسترسی به حقوق ابتدایی، سلامت و جان خود را در خطر قرار می‌دهند. در سال میلادی ٢٠١٦ ( دی ماه ١٣٩٤- دی ماه١٣٩٥ ) دست کم ده روزنامه‌نگار زندانی بیمار و محروم از حق درمان اعتصاب غذا کرده‌اند. از این میان می‌توان از روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگارانی زندانی محمد صدیق کبودوند،نرگس محمدی،رویا صابری نوبخت، آفرین چیت‌ساز واحسان مازندرانی نام برد. عیسی سخرخیز از جمله روزنامه‌نگاران زندانی است که در یک سال گذشته سه بار دست به اعتصاب عذا زده است. این چهره نامدار روزنامه‌نگاری و مدیر چند روزنامه‌ توقیف شده در وضعیت نابسامان جسمی از تاریخ ۲۶ دی ماه در اعتصاب غذا بسر می‌برد. عاصمه جهانگیر که به تازه‌گی ماموریت خود را به عنوان گزارش‌گر ویژه وضعیت حقوق بشر سازمان ملل برای ایران آغاز کرده است، در تاریخ ۲۰‌ دی ماه اعلام کرد ««‌این زندانیان بدون داشتن هیچ گزینه‌ای دیگر، برای اعتراض به بازداشت غیر قانونی خود زندگی‌شان را در معرض خطر قرار داده‌اند.» در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۹۵، زید رعد ال‌حسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در سخنرانی بازگشایی سی و سومین نشست شورای حقوق بشر از جمهوری اسلامی ایران برای عدم همکاری این کشور با مکانیزم‌های حقوق بشری بین‌المللی و گزارش‌گر ویژه انتقاد کرد. گزارش گران بدون مرز (RSF) از وزیر خارجه فرانسه می‌خواهد از فرصت دیدار خود سود جسته و شخصاً از مقامات جمهوری اسلامی ایران خواهان رعایت آزادی اطلاع رسانی و آزادی همه روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگارانی زندانی شود که در وضعیت نابسامانی بسر می‌برند. گزارش گران بدون مرز (RSF) می‌خواهد : در این سفر وزیر خارجه به مقامات ایران محترم شمردن قانون‌ها و دستور عمل‌هایی که خود تصویب و صادر کرده‌اند و یا میثاق‌های و موازین جهانی را که ایران پذیرفته و امضا کرده و ملزم به اجرای آن‌ها است، یادآوری کند.* گزارش گران بدون مرز (RSF)، نزدیکی با تهران بدون تأکید بر رعایت حقوق بینادین و از این میان آزادی اطلاع رسانی، تنها به قدرتمند شدن قدرت حاکم در برابر جامعه مدنی پویا و ترقی‌خواهی منجر می‌شود که راه آزادی را برگزیده است. ایران با ٢٧روزنامه‌نگار و شهروند خبرنگار زندانی یکی از ٥ زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای است. این کشور در رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات گزارش‌گران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ١٦٩ قرار دارد. *مواد ١٠٢ و ١٠٣آيين نامه اجرايي سازمان زندانها و اقدامات تاميني و تربيتي كشور که برای نگهداری متهمان تحت قرار و محكومان به حبس در كليه امور زندانها قابل اجراست و مسئولان زندان را مكلف به تامین احتياج‌هاي درماني و بهداشتي محكومان کرده است. بنا بر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران یکی از امضا کنندگان آن است، محروم کردن از درمان پزشکی می‌تواند نقض ممنوعیت شکنجه و رفتار ظالمانه، غیر انسانی و یا تحقير آميز محسوب شود.»
Publié le
Updated on 18.12.2017