فضای ارتباطات و اطلاعات جهانی : نفع مشترک برای بشریت
مقدمه
فضای ارتباطات و اطلاعات جهانی به عنوان محرک و واسطه تبادل اطلاعات و ایدهها ، نفع مشترک انسانها است و باید به طور خاص محافظت شود. مدیریت کل آن به عهده تمام انسان هاست که از طریق نهادهای دموکراتیک، با هدف تسهیل ارتباط واقعی بین افراد، فرهنگها، مردم و ملتها، در راستای خدمت به تمام اشکال زندگی، حقوق بشر، سازگاری مدنی و صلح انجام میگیرد.
فضای ارتباطات و اطلاعات جهانی باید در راستای کاربست آزادی بیان و اندیشه باشد و باید به اصول کثرتگرایی، آزادی، کرامت، مدارا و خرد و درک متقابل احترام بگذارد. دانستن (آگاهی) برای بشر ضروری است تا تواناییهای زیست شناختی، روانشناختی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود را توسعه دهند. هر گونه تلاش برای سوء استفاده در محدود کردن دسترسی به دانستن، به ویژه آگاهی بر واقعیت، از طریق اعمال فشار، فن آوری و یا ابزارهای قانونی، نقض یک حق اساسی است.
فضای ارتباطات و اطلاعات جهانی باید به نحوی ساماندهی شود تا حقوق و دموکراسی به اجرا درآید. و این باید توانایی ما را در حل چالشهای کنونی، پیشبینی سرنوشت مشترک، حفظ و تقویت کند و در شکل دادن به توسعه پایدار جهانی که نیازهای نسلهای آینده را در برمیگیرد، کمک کند.
مبانی
حق دسترسی به اطلاعات
آزادی اندیشه توسط تبادل آزاد ایدهها و اطلاعات بر اساس حقایق مبتنی بر واقعیت، تضمین شده است. حقیقت، که ممکن است اشکال بسیاری داشته باشد مبتنی است بر سازگاری بین واقعیت و دریافتن.
اطلاعات قابل اطمینان بر پایه کاربست آزادی اندیشه، احترام به سایر حقوق بشر و تمام شیوههای دموکراتیک، از جمله مشورت، انتخاب، تصمیم گیری و پاسخگویی است. یکپارچگی فرآیند دموکراتیک زمانی نقض میشود که اطلاعاتی که میتواند بر این فرآیند تاثیر گذار باشد، دستکاری شود.
حق اطلاعات شامل آزادی جستجو، دریافت و دسترسی به اطلاعات قابل اطمینان است. با توجه به اصول تعهد به حقیقت، چندگانگی دیدگاهها و شیوههای منطقی برای ایجاد و تأیید حقایق، زمانی که اطلاعات آزادانه جمع آوری، پردازش و منتشر میشوند به عنوان اطلاعات قابل اعتماد به شمار میآیند.
تعهد به آزادیِ پیگیریِ حقیقت، دقت واقعی و اصول «بدون هیچ آسیبی» برای صداقت اخبار و اطلاعات ضروری است. انتشار اطلاعاتی که گمراه کننده یا نادرست است یا اطلاعاتی را که باید شناخته شده باشد، میتواند توانایی فرد را در درک محیط خود تضعیف کند ودر افزایش ظرفیت های خودناتوان سازد.
صرف نظر از کسانی که درگیر آن هستند، تضاد منافع در زمینه اطلاعاتی که منجر به تبلیغات مخفی یا سوگیری عمدی می شود، تهدیدی است برای آزادی عقیده و بنابراین باید ممنوع شود. محتوائی که برای تبلیغات یا تتشویق طراحی شده است باید به وضوح شناسایی شود.
آزادی بیان
آزادی بیان یک حق اساسی برای افرادی است که خود را بیان میکنند و نمیتوان با توجیه اصول حاکم بر فضای ارتباطات و اطلاعات آنرا نقض کرد. آزادی اطلاعات و بیان، از جمله حق انتقاد از هر نظام فکری، نمیتواند به بهانه باور یا حساسیت برخی دیگر محدود شود.
مسئولیت
مسئولیت فردی همه شرکت کنندگان در بحث عمومی، یک اصل کلیدی است که نشان از شفافیت هویت آنها دارد. استثناها در اصل شفافیت اگر در جهت تلاش برای یافتن حقیقت و یا برای امنیت افراد باشد، مشروع (رواست) است.
افراد در برابر آنچه که میگویند مسئول هستند، و همچنین دربرابر محتوائی که آن را پخش میکنند یا به انتشار آن، کمک می کنند. کاربست این اصل باید بر اساس مسئولیت پذیری فراگیر و سلسله مراتبی یاشد و اعمال محدودیت بر ان تنها بر اساس محدودیتهای پذیرفته شده از آزادی بیان بر مبنای استانداردهای بینالمللی ایجاد شدهاند، ممکن است.
شفافیت قدرت
هر سازمانی دولتی یا خصوصی که به شکلی از قدرت یا نفوذ دارد- در محدوده منافع عمومی – تعهداتی در برابر شفافیت دارد که این تعهدات متناسب است با قدرت یا نفوذی که میتواند بر افراد یااندیشه اعمال کند.
با توجه به احترام به آزادی اطلاع رسانی و محدودیتهای منافع عمومی، هر گونه اشکال از قدرت (دولت، سیاسی، اقتصادی، مذهبی یا دیگر) به منظور جلوگیری از سوء استفاده از قدرت، باید شفاف باشد.
این شفافیت باید به شیوهای چابک، منظم و آزاد تضمین شود.
نهادهای ساختاری
پاسخگویی
زمان کمک به ساختار فضای اطلاعات و ارتباطات - یعنی هنگام ایجاد ابزارهای فنی، معماری انتخابها و هنجارهای ارتباطات - نهادها، قوانین و سیستمها باید به اصول و تضمینهایی که ماهیت دموکراتیک این فضا را تقویت می کنند، احترام بگذارند. آنها باید با توجه به تاثیر سهم یا مشارکت خود پاسخگو باشند.
بیطرفی
اشخاص، قوانین و سیستمهایی که به ساختار فضای اطلاعات و ارتباطات، از جمله خدمات الگوریتمی کمک میکنند، باید به طور کامل با استانداردهای آزادی بیان و عقیده مطابقت داشته و به این ترتیب در هنگام ساختن فضا، باید بی طرفی سیاسی، ایدئولوژیک و مذهبی را مورد احترام قرار دهند. سیستمهای توزیع یا تهیه اطلاعات و نظرات باید نسبت به منافع کسانی که آنها را کنترل میکنند، بجز در موارد تبلیغات آشکار، بی طرف باشند.
تکثرگرایی
نهادها، قوانین و سیستم های ساختاری، از جمله آنهایی که محتوا را انتخاب و جمع میکنند باید تنوع نظرات و اطلاعات، کثرتگرائی رسانه ها و ابتکار عمل آزادنه را ارتقاء بخشند. ابزار مورد استفاده برای غربال و اولویت بندی اطلاعات باید نسبت به راه حل های جایگزین باز باشد، به طوری که امکان تکثر شاخص گذاری و انتخاب را فراهم کند و اجازه آزادی انتخاب برای کاربران داده شود.
اطلاعات قابل اعتماد
نهادهای ساختاری باید ساز و کاریهایی را به اجرا بگذارند که اطلاعات مطمئن قابل رؤیت باشند. چنین ساز و کارهایی باید بر اساس معیارهای شفافیت، استقلال تحریریه، استفاده از روشهای تأیید و انطباق با اخلاق باشد. صداقت، صحت، ردیابی نظرها و اطلاعات باید ارتقا یابد تا منشا و نحوه تولید و انتشار آن شناخته شود.
شفافیت در بازرسی
نهادها، قوانین و ابزارهای ساختاری مانندپلتفرم ها (بسترها) باید برای کسانی که بر روی آنها نفوذ دارند، قابل پیش بینی باشند، در برابر هر گونه دستکاری مقاوم و در برابر بازرسی شفاف باشند. بسترها باید نسبت به گزینش های الگوریتمی ،تعدیل (انسانی یا الگوریتمی)، تهیه محتوا، جمع آوری اطلاعات شخصی و توافق هایی که ممکن است با دولت ها انجام دهند، شفاف باشند .
یکپارچگی با طراحی
تا آنجا که ممکن است، الزامات نهادهای ساختاری از ابتدا با نرم افزار، الگوریتم ها و با ملزومات مرتبط سازگاری داشته باشند. این نهادها و شرکتهای خدماتی باید به جدیت و به طور مستمر تحت نظارت باشند.
رسانه و روزنامه نگاری
عملکرد اجتماعی روزنامه نگاری
عملکرد اجتماعی روزنامهنگاری این است که یک "شخص سوم مورد اعتماد" برای جوامع و افراد است. این باعث ایجاد کنترل و تعادل میشود و مردم را برای مشارکت کامل در جامعه توانمند میسازد. هدف این است که واقعیتها عنوان شوند و در وسیعترین، عمیقترین و مناسبترین شیوهای که امکان استفاده از حق آزادی بیان را دارد، آشکار شوند.
وظیفه روزنامهنگاری فقط برای نشان دادن حوادث نیست، بلکه برای توضیح شرایط و تغییرات پیچیده است، حفظ تعادل در رابطه با جنبههای مثبت و منفی فعالیتهای انسانی است و باعث میشود که مردم مهم را از نامهم تمیز دهند و هدف آنها جامع و قابل درک بودن است.
موازین اخلاقی روزنامه نگاری
روزنامهنگاران هنگامی میتوانند عملکرد اجتماعی خود را درست انجام دهند که از حقوق و احترام به وظایف حرفهای خود، که در اسناد اخلاقی حرفه تعریف شده است، بهرهمند باشند.
روزنامهنگاری میتواند توسط افراد گوناگونی انجام شود، بدون توجه به وضعیت و یا حرفهای بودن آنها. روزنامهنگاران باید متعهد شوند که اطلاعات را در راستای خدمت به منافع عمومی و حقوق بنیادین عمومی مدیریت کنند و نه به عنوان کالایی تجاری برای داد و ستد. با توجه به تقاضا به دریافت حقیقت، آنها باید حقایق را صادقانه بیان کنند، تا حد ممکن منافع و پیشداوری های خود را نادیده بگیرند و هر شکل از تبانی و تضاد در منافع را رد کنند.
آزادی و امنیت روزنامه نگاران
روزنامه نگاران تنها زمانی میتوانند عملکرد اجتماعی خود را انجام دهند که آزادی و امنیت آنها تضمین شود، آنها باید علیه همه اشکال خشونت، فشار و تبعیض و علیه تمام اشکال پیگردهای سواستفادهگرانه از قانون، محافظت شوند.
آنها حق حفاظت از محرمانه بودن منابع خود را دارند. حفاظت موثر از افشاگران برای تضمین شفافیت قدرتها لازم است.
استقلال تحریریه
روزنامهنگاران در استقلال کامل از تمام اشکال قدرت ومستقل از نفوذ سیاسی، اقتصادی، مذهبی و از هر نظر دیگری، عمل میکنند. تمام دخالت در تولید محتوا توسط مقامهای دولتی، صاحبان، سهامداران، تبلیغ کنندگان و یا شرکای تجاری رسانه ای، آزادی و استقلال اطلاعات را نقض میکند. بودجه دولتی یا بخش خصوصی برای روزنامهنگاری نباید همراه با اعمال شرایط در تحریریه باشد و محتوای آن را تحت تأثیر قرار دهد.
پایداری روزنامه نگاری
وظیفه اجتماعی روزنامهنگاری تلاشهای جوامع را برای تضمین پایداری مالی روزنامهنگاری توجیه میکند.