در آستانه سال نو، گزارش‌گران بدون مرز نگران وضعیت روزنامه‌نگاران زندانی در ایران است

تا این روز به شکل رسمی هیچ خبری در باره وضعیت آفرین چیت‌ساز همکار روزنامه ایران منتشر نشده است. بنا بر اطلاعات گرداوری شده از سوی گزارش‌گران بدون مرز، وی که با سه روزنامه‌نگار دیگر بازداشت شده بود، به بند ٢ الف زندان اوین منتقل شده و پس از بازداشت تنها تماس تلفنی کوتاهی با خانواده خود گرفته است. در این بند زندان اوین که در اختیار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار دارد، نگاهداری دراز مدت در انفرادی‌های و تحت فشار قرار دادن برای بدست آوردن «اعتراف» روشی رایج است، این اعتراف‌ها سپس در دادگاه علیه متهم مورد استفاده قرار می‌گیرند. به جز افرین چیت‌ساز چهار زن دیگر نیز ریحانه طباطبایی، رؤیا صابری‌نژاد نوبخت، نرگس محمدی و اتنا فرقدانی که به حبس‌هایی از یک تا دوازده سال محکوم شده‌اند، در ایران زندانی هستند. با این تعداد جمهوری اسلامی ایران بزرگترین زندان جهان برای فعالان رسانه‌ای زن است. برخی از این زندانیان از وضعیت سلامت مساعدی برخوردار نیستند. وضعیت سلامت عیسی سحرخیز نیز نگران کننده است، وی در تاریخ ١٩ اسفند، در پی اعتصاب غذایی طولانی مدت و نارسایی قلبی به بیمارستان انتقال داده شد. دو همبند این روزنامه نگار، احسان مازندارانی و سامان صفرزایی در تاریخ ۲۲ اسفند در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران با اتهام هایی چون«فعالیت تبلیغی علیه نظام»، مصداق «اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و توهین به مقامات» محاکمه شدند. رسیده‌گی به پرونده عیسی سحرخیز به دلیل «عدم مطالعه پرونده از سوی وکیل» به زمان دیگری موکول شد.

رضا معینی مسوول دفتر ایران و افغانستان گزارش‌گران بدون مرز در این باره اعلام کرد: «در آستانه سال نو شمار بسیاری از روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگاران زندانی از بودن در کنار خانواده خود محروم هستند. مقامات مسوول ایرانی و از این میان رئیس جمهور حسن روحانی که سکوت‌اش در باره بازداشت‌ها سرکوب را تسهیل کرده است، می‌توانند با استفاده از بخشودگی این زندانیان را آزاد کنند. یادآور می‌شویم این زندانیان خودسرانه بازداشت و ناعادلانه محکوم شده‌اند.»

از سوی دیگر گزارش‌گران بدون مرز از آزادی سراج‌الدین میردامادی، همکار بسیاری از رسانه‌ها از این میان روزنامه توقیف شده حیات نو و رادیو زمانه، در تاریخ ٢٣ اسفند مطلع شده است. وی در تاریخ شنبه ٢٠ اردی‌بهشت ١٣٩٣ پس از احضار به دادستانی اوین بازداشت و در تاریخ ۳۰ تیرماه همان سال به اتهام «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام» از سوی شعبه ١٥ دادگاه انقلاب محاکمه و به شش سال زندان محکوم شده بود. این روزنامه‌نگار با اجرای ماده ٥٨ قانون مجازات اسلامی به شکل مشروز آزاد شده است. بنا بر این قانون با پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای حکم و «زندانی که همواره از خود حسن اخلاق و رفتار نشان دهد، حالات و رفتار او نشان دهد که پس از آزادی، دیگر مرتکب جرمی نمی‌شود، می‌تواند از آزادی مشروط استفاده کند که در حبس‌های بیش از ده سال نصف کیفر و در سایر موارد یک سوم آن را تحمل کرده باشد.» ایران با ٣٦ روزنامه‌نگار و شهروند خبرنگار زندانی یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای است. این کشور در رده بندی جهانی آزادی مطبوعات در سال ٢٠١٥، از میان ۱۸۰ کشور در رده ۱۷۳ قرار دارد. .