برنده جایزه صلح نوبل نرگس محمدی به شش ماه حبس اضافی در ایران محکوم شد، در حالی که بار دیگر از مراقبت‌های فوری پزشکی محروم گردید.
ائتلاف «آزادی نرگس» حکم حبس شش ماهه اضافی که علیه برنده زندانی جایزه صلح نوبل، نرگس محمدی، صادر شده است را محکوم می‌کند، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط او است، و بار دیگر خواستار دسترسی فوری او به درمان پزشکی ضروری می‌شود که این هفته بار دیگر از آن محروم شده است.
«جمهوری اسلامی به طور مکرر از ارائه مراقبت‌های پزشکی به نرگس محمدی خودداری کرده است، حتی در حالی که سلامتی او در بازداشت طولانی مدت به شدت رو به وخامت گذاشته و احکام جدیدی به تلافی پافشاری او بر اعتراض از داخل زندان به مجموع احکام او اضافه شده است. ما بار دیگر خواستار آزادی بدون قید و شرط او هستیم، اما الان، ضروری است که او برای درمان پزشکی ضروری که پزشکانش توصیه کرده‌اند، مرخصی پزشکی دریافت کند و این اقدام بدون تاخیر انجام شود. ما از جامعه دیپلماتیک بین‌المللی می‌خواهیم که این مسئله را در تمامی مذاکرات با دولت ایران در اولویت قرار دهند و بر تعهد قاطع برای آزادی محمدی تاکید کنند. این مداخله دیپلماتیک حیاتی نه تنها ضروری است، بلکه می‌تواند جان او را نجات دهد. با توجه به کارنامه سیاه دولت ایران در سهل‌انگاری پزشکی خودسرانه نسبت به زندانیان سیاسی در گذشته نزدیک، ما مسئولیت سلامتی نرگس محمدی را بر عهده مقامات می‌دانیم.»
در ۲۸ مهر ۱۴۰۳، نركس محمدی به اتهام «عدم اطاعت و مقاومت در برابر دستورها» توسط شعبه ۲ دادگاه کیفری قدس به شش ماه حبس اضافی محکوم شد. این اتهام علیه محمدی و چهار زندانی دیگر پس از اعتراض آن‌ها به اعدام یکی از معترضان مطرح شد که این اعتراض در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۴۰۳ با خشونت نیروهای یگان ویژه در بند زنان زندان اوین پاسخ داده شد.
دوره کنونی حبس محمدی از آبان ۱۴۰۰ آغاز شده است و در پی محکومیت او در اردیبهشت ۱۴۰۰. با افزودن موارد بیشتری که در دی و مهر ۱۴۰۱ و همچنین دی، خرداد و مهر ۱۴۰۳ علیه او مطرح شد، مجموعاً او اکنون به ۱۳ سال و ۹ ماه حبس و ۱۵۴ ضربه شلاق محکوم شده است. اتهامات او شامل «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» است.
علاوه بر این، وضعیت سلامتی محمدی در طول دوران طولانی زندانش به شدت وخیم شده است. اوایل مهر ماه، خانواده او نگرانی جدی خود را نسبت به امتناع سیستماتیک مقامات زندان اوین برای انتقال او به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی در سه نوبت مختلف در ۱۹ و ۲۶ شهریور و ۱۰ مهر اعلام کردند. آنژیوگرافی ای که توسط متخصص قلب او در ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ تجویز شده بود.
گزارش پزشکی نرگس محمدی در تاریخ ۲۵ شهریور به مسائل نگران‌کننده ای اشاره کرد. آنژیوگرافی محمدی نشان داد که شریان اصلی قلب او که در سال ۱۴۰۰ به دلیل انسداد ۷۵ درصدی با استنت باز شده بود، دوباره دچار مشکل جدی شده است. با وجود درخواست‌های مکرر متخصص او برای انجام مجدد آنژیوگرافی و تأیید فوریت این عمل توسط متخصص قلب دیگری که تایید شده توسط سازمان زندان‌های ایران است که در ۱۷ مهر ۱۴۰۳ از محمدی بازدید کرده بود، این عمل هنوز انجام نشده است. در عصر ۱۷ مهر ۱۴۰۳، رئیس زندان اوین از بند زنان بازدید کرد و به محمدی اطلاع داد که سازمان زندان‌های ایران در اوین اختیار تصمیم‌گیری در مورد وضعیت او، از جمله انتقال پزشکی، را ندارد و تصمیمات در سطوح بالاتر گرفته می‌شود، بدون اینکه نام مسئولان مربوطه ذکر شود.
سال گذشته در آبان ۱۴۰۲، محمدی به دلیل درد حاد کمر و زانو در بستر بیماری بود و سپس به بیمارستان منتقل شد. طبق نظر متخصصان پزشکی و نتایج ام‌آر‌آی و سی‌تی‌اسکن، او به ۱۰ جلسه فیزیوتراپی و سایر درمان‌های منظم نیاز داشت که این موضوع سه بار به مقامات زندان اوین اطلاع داده شده است؛ با این حال، درمان تاکنون به او داده نشده است. همچنین محمدی باید توسط یک چشم‌پزشک معاینه شود، زیرا او از درد چشم در شب‌ها و تاری دید دوره‌ای رنج می‌برد. محرومیت مقامات از ارائه درمان‌های پزشکی فوری به محمدی - که بخشی از الگوی سیستماتیک سهل‌انگاری پزشکی خودسرانه نسبت به زندانیان سیاسی در گذشته نزدیک است، از جمله مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و نویسندگان - نشانگر بی‌توجهی بی‌رحمانه به سلامتی و رفاه او در دوران بازداشت است.
علاوه بر این، ارتباط محمدی با خانواده و وکیلش همچنان کاملاً قطع است. ملاقات‌های او با وکیلش از مهر ۱۴۰۱ به دلیل امتناع از پوشیدن حجاب برای مدت‌های طولانی ممنوع شده و او از ۸ آذر ۱۴۰۲ عملاً از تماس تلفنی با بستگان خود در داخل ایران نیز محروم شده است.
نرگس محمدی مدافع حقوق بشر، روزنامه‌نگار، نویسنده و معاون و سخنگوی سابق کانون مدافعان حقوق بشر در ایران است. محمدی بیش از ۱۰ سال از زندگی خود را در زندان سپری کرده است و دوره کنونی حبس او از آبان ۱۴۰۰ آغاز شده است. او هم‌اکنون در حال گذراندن محکومیت‌های مجموعاً ۱۳ سال و ۹ ماه زندان به اتهاماتی از جمله «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» است. او برنده جوایز بین‌المللی متعدد برای تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش در دفاع از حقوق بشر، از جمله جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳، جایزه آزادی مطبوعات یونسکو/گیرمو کانو ۲۰۲۳، جایزه آزادی نوشتن PEN/باربی ۲۰۲۳ و جایزه شجاعت ۲۰۲۲ از گزارشگران بدون مرز است.
این بیانیه توسط کمیته راهبری ائتلاف آزادی نرگس صادر شده است و لزوماً منعکس‌کننده موضع اعضای ائتلاف نیست. کمیته راهبری توسط بنیاد نرگس، PEN آمریکا، گزارشگران بدون مرز (RSF) و Front Line Defenders رهبری می‌شود.
