مبارزه دولت رجب طیب اردوغان علیه منتقدان رسانه‌ای از زمان کودتای نافرجام جولای سال ۲۰۱۶  به اوج خود رسیده‌است. پس از حذف ده‌ها رسانه و تصرف بزرگترین گروه رسانه‌ای ترکیه توسط یک گروه ترکیبی طرفدار دولت، مقامات چنان مشت خود را محکم گرفته‌اند که چیز از تکثرگرایی مطبوعات ترکیه باقی نمانده‌است - شمارمعدود باقی مانده مورد آزار و اذیت قرارمی‎گیرند و به حاشیه رانده شده‌اند.  ترکیه با بیشترین تعداد روزنامه‌نگار زندانی که بیش از یک سال را بدون محاکمه در زندان گذرانده‌اند و حبس‌های طولانی مدت که تبدیل به قاعده جدید در کشور شده‌است، همچنان بزرگترین زندانِ روزنامه‌نگاران حرفه‌ای به حساب می‌آید که در بعضی موارد روزنامه‌نگاران حتی به حبس ابد بدون امکان عفو نیز محکوم شده‌اند. روزنامه‌نگاران بازداشت شده و رسانه‌های تعطیل شده از هیچ حقوقی قانونی برخوردار نیستند.  در "ترکیه جدید"تحت حکومت رییس‌جمهور مقتدر کنونی حاکمیت قانون روز به روز بیشتر رنگ می‌بازد. حتی احکام دادگاه قانون اساسی نیز دیگر به طور خودکار اجرا نمی‌شوند . سانسور سایت‌های اینترنتی و رسانه‌های شبکه اجتماعی نیز هرگز تا این حد نبوده‌است و مقامات سعی می‌کنند حتی کنترل  خدمات ویدیوهای منتشر شده در اینترنت را هم تحت کنترل خود درآورند.