ترکمنستان یکی از بسته‌ترین کشورهای جهان است. دولت ترکمنستان تمام رسانه‌ها را تحت نظارت خود دارد و کاربران اندک اینترنت نیز تنها به نسخه بسیار سانسور شده آن دسترسی دارند و حتی در کافی‌نت‌ها کاربران قبل از استفاده از اینترنت باید کارت شناسایی خود را ارائه دهند. ولی همین هم رییس‌جمهور قربان‌قلی بردی محمدف، معروف به «پدر پشتیبان»  را راضی نمی‌کند. آزار و اذیت روزنامه‌نگاران کم‌شماری که به صورت مخفیانه برای رسانه‌های خبریِ مستقر در  خارج از کشور کار می‌کنند، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. در سال‌های اخیرتعداد زیادی از آنها دستگیر ،شکنجه شده‌اند و یا کارشان را از دست داده‌اند در نتیجه رسانه‌ها مجبور به استفاده ازگزارش‌های شهروند-خبرنگاران شده‌اند. به بهانه "زیباسازی شهر"مقامات کارزارهای جمع‌آوری ماهواره به راه می‌اندازند و شهروندان را از تنها راه دسترسی به اطلاعات کنترل نشده محروم می‌کنند.  قانون جدیدی در باره شبکه‌های تلویزیونی به تصویب رسید که بر اساس آن مجوز تولید کانال‌های تلویزیونی خصوصی به افرادی داده می‌شود که در ارائه تصویری مثبت از ترکمنستان بکوشند. در سال ۲۰۱۸ سازمان ملل به طور رسمی اعلام کرد که دولت ترکمنستان مسئول کشته شدن روزنامه‌نگار زندانی اوقولساپار مراداف در سال ۲۰۰۶ به دلیل بد رفتاری است.