روزنامه‌نگاری در کشورهایی که عضو سازمان کشورهای شرق کارائیب هستند حرفه‌ای با اعتباری به‌شمار نمی‌آید. آنها آموزش کمی داشته‌اند و اغلب کار رسانه‌ای را به‌دلیل حقوق خیلی پایین رها  می‌کنند، موضوعی که حتی بیشتر  روزنامه‌نگاران زن را دربرمی‌گیرد. بسیاری از رسانه‌های این منطقه تحت تأثیر مستقیم سیاستمداران، به‌ویژه در طول انتخابات  قرار دارند، زیرا مقامات می‌توانند هر زمان که بخواهند تبلیغات دولتی را پس بگیرید و رسانه را  که دوامش بستگی به‌درآمد آن  دارد، محروم کنند. در برخی از جزایر احزاب سیاسی حتی خود سهام‌دارعمده‌ی این شرکت‌های رسانه‌ای هستند و روزنامه‌نگاری مستقل  را به خطر می‌اندازند. مقامات همچنین شبکه‌های اجتماعی را  به‌دقت رصد می‌کنندکه به‌نوعی تشویق  به‌خود سانسوری است.