روزنامه‌نگاران عراقی هنگام پوشش اعتراضات و یا تحقیق درباره فساد، جان خود را به خطر می‌اندازند و از آغاز موج بی‌سابقه اعتراضات ضددولتی در اکتبر سال ۲۰۱۹، این خطرها افزایش یافته است. روزنامه‌نگاران که جرأت گزارش مطالبات معترضین را دارند، مورد آزار و اذیت و حمله فیزیکی قرار می‌گیرند، ربوده شده ،  حتی توسط شبه نظامیان ناشناس کشته می‌شوند.  تهدیدات از همه بخش‌ها به گونه‌ای طراحی شده است که مانع از تحقیق و یا انتشارنتیجه تحقیقات آنها شود. پوشش خبری از چهره‌های سیاسی یا مذهبی که هنوز غیرقابل دسترسی  خوانده می‌شود، می‌تواند منجر به پیگرد قانونی یا ممنوعیت رسانه‌ها به دلیل بی‌احترامی به "نمادهای ملی یا مذهبی" شود. بستگان  روزنامه‌نگاران کشته شده می‌گویند" قاتلان روزنامه‌نگاران بدون مجازات می‌مانند زیرا یا تحقیقات انجام نمی‌شود یا اگرهم انجام شود به جایی نمی‌رسد. " ناتوانی دولت خطرات را افزایش می‌دهد و تشخیص این که آنچه شبه‌نظامیان انجام می‌دهند بازی دولت است، یا دولت به آنها این حد از اختیارات را داده است و  یا اینکه  دولت هیچ کنترلی بر اوضاع ندارد، غیر ممکن می‌کند. با این حال، مقامات پخش گزارش زنده از اعتراضات را ممنوع کرده‌اند، اینترنت را قطع می‌کنند و بنا بر تصمیم کمیسیون نظارت بر رسانه‌ها، پوشش  اعتراض‌ها را برای ده‌ها رسانه ممنوع کرده‌اند. روزنامه‌نگاران همچنین نگران یک قانون پیشنهادی برای جرائم مجازی هستند که برای پست‌های اینترنتی که "استقلال، وحدت یا یکپارچگی کشور یا منافع اقتصادی، سیاسی، نظامی یا امنیتی آن را به خطر می‌اندازد " مجازات‌های زندان (از جمله حبس ابد) تعیین کرده است. مبهم بودن این عبارت نگران کننده است و می‌تواند مانع شکوفایی واقعی رسانه‌ها آزاد و مستقل شود.