در سال ۲۰۱۹، روزنامه‌نگاران در معرض افزایش بسیار نگران‌کننده حملات فیزیکی  و آزار و اذیت  بودند. بسیاری از آنها توسط فلش‌با‌ل‌ها و یا گاز اشک‌آور که توسط پلیس شلیک می‌شد زخمی شدند و یا در هنگام پوشش خبرهای جنبش جلیقه زردها در اعتراض به اصلاح بازنشستگی توسط تظاهرکنندگان عصبانی  مورد حمله قرار گرفتند. پوشش آنها از اعتراضات به‌طورمعمول با مانع  روبرو می‌شد، یا از فیلمبرداری آنها جلوگیری می‌شد  ویا تجهیزات آنها ضبط می‌شد. همچنین آزار و اذیت قضایی روزنامه‌نگاران در تحقیقات با هدف شناسایی منابع آنها افزایش زیادی داشته است. چندین گزارشگر که در حال تحقیق درباره موضوعات حساس مانند فروش تسلیحات  فرانسه به عربستان سعودی و یا افرادی که در موضوع  بنالا ( یکی از محافظان سابق رییس جمهور مکرون) مشارکت داشتند، برای بازجویی توسط نهادهای اطلاعاتی احضار شدند. هر چند دادستان پاریس برای پرونده این روزنامه‌نگاران قرار منع تعقیب صادر کرد، اما اعلام کرد در مواردی زیادی تخلف محرمیت قضایی انجام شده است و گزارش‌گران از این پس باید قانون را رعایت کنند. استقلال اتاق‌های خبر به دلیل سرمایه‌گذاری‌های سودبرانه، ناسازگاری منافعی که کلان هم هستند، به اندازه کافی رعایت نمی‌شود. گروه‌های مالک رسانه‌ها در دست کسانی است که دارای منافع در دیگر بخش‌ها نیز هستند، و اینگونه می توانند در زمان‌ موعود از رسانه‌ها برای اثرگذاری استفاده کنند. افزون بر فضای خصمانه‌ای که مسئولان سیاسی با استفاده از زبان تهاجمی، و آزار و اذیت در رسانه‌های اجتماعی، علیه روزنامه‌نگاران ایجاد کرده‌اند، آنها همچنین هدف ویژه ترول‌ها از همه نوع  که پنهان درصفحه‌های کامپوتر و اسم مستعار خود هستند، قرار دارند.

.