با تهدید‌ها، حملات فیزیکی در تظاهرات و قتل‌ها، برزیل همچنان یکی از خشن‌ترین کشورهای آمریکای لاتین برای رسانه‌ها است و روزنامه‌نگاران بیشتر در ارتباط با کارشان کشته می‌شوند. در موارد بسیاری گزارشگران، مجریان رادیویی، وبلاگ نویسان و دیگر نقش‌آفرینان اطلاع‌رسانی کشته شده، گزارش‌هایی درباره فساد، سیاست عمومی یا جرایم سازمان یافته در شهرهای کوچک یا متوسط پوشش می‌دادند که در آنها آسیب پذیرتر بودند، انتخاب خایر بولسونارو به عنوان رئیس جمهور در اکتبر ۲۰۱۸ پس از یک کازار انتخاباتی که شاخص آن سخنان کین‌پراکن، اطلاعات نادرست،خشونت علیه روزنامه‌نگاران و تحقیر حقوق بشربود، نشان از آغاز دورانی تاریکی برای دموکراسی و آزادی رسانه در برزیل است. رئیس‌جمهور بولسونارو، خانواده و چندین عضو دولت وی به‌طورمداوم برخی از روزنامه‌نگاران و رسانه‌های پیشرو کشور را تحقیرو توهین می‌کنند و به جو تنفر و تردید نسبت به روزنامه‌نگاری در برزیل دامن می‌زنند. مالکیت رسانه‌ها همچنان بسیار متمرکز است، به خصوص در دست خانواده های بزرگ تجار که اغلب به طبقه سیاسی نزدیک هستند. محرمانه بودن منابع روزنامه‌نگاران مدام مورد حمله و بسیاری از خبرنگاران تحقیقی تحت پیگرد قضایی قرار می‌گیرند.