رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تنها به نابود کردن همه اشکال کثرت‌گرایی بسنده نکرده است که از سال ۲۰۱۴، جنگ بی‌وقفه‌ای علیه آنچه از منتقدان باقی مانده است نیز به راه انداخته است. روزنامه‌نگاران مستقل و بلاگرها اغلب با بهانه‌های بی دلیل به زندان می‌افتند اگر پیش از آن مورد حمله و آزار و کتک ،رشوه ،باج قرارنگرفته‌ باشند. رسانه‌های مستقل مانند زرکالو و آزادلیق از نظر اقتصادی در تنگنا هستند. دیگر رسانه‌‌ها مانند رادیوآزادلیق ،با اعمال  زور  تعطیل شده‌اند. اصلی‌ترین سایت خبری مسدود شد. در این فرمان به سکوت آنهایی که  در تبعید به‌ کارشان ادامه می‌دهند، مانند امین میلی و غنیمت زاهد، اعضای خانواده آنها را  مقامات حکومتی در آذربایجان مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند.  امیدهایی که در اواخر سال ۲۰۱۹  با اخراج علی حسنف، مشاور ریاست جمهوری ، معروف به "رئیس سانسور" و اعلام اصلاحات اساسی در اوایل سال ۲۰۲۰ بوجود آمده بود با سرکوب پس از انتخابات روزنامه‌نگاران که سعی درپوشش موضوع تقلب در انتخابات و تظاهرات مخالفان داشتند، به‌سرعت از بین رفت. این رژیم حتی روزنامه‌نگاران آذربایجانی را در گرجستان و اوکراین به زندان انداخته است و در فرانسه نیز از آنها شکایت کرده است. تنها با فشارهای سنگین است که حکومت را می‌توان عقب نشاند، فشارهایی که  امروز بیش از هر زمان دیگر نیاز است.  تا زمانی که رسانه‌ها نتوانند در امنیت به کارشان ادامه دهند، گفته‌های رییس جمهور در باره اصلاح اعتمادی جلب نخواهد کرد.