نزدیک ۱۰ سال پیش از تخلفات رسانهای جرمزدایی شد که به روزنامهنگاران اجازه داد در فضایی بازتر فعالیت کنند ولی همچنان این روزنامهنگاری از نظر اقتصادی حرفهای شکننده است.
دورنمای رسانهای
در موریتانی رادیو بیشترین میزان مخاطب را دارد و این عرصه در سیطره رادیوی حکومتی است. مطبوعات که بیشتر خصوصی و فرانسویزبان هستند به تدریج ناپدید میشوند. در ۱۵ سال گذشته برخی رسانههای خصوصی توانستهاند جایگاه خود را مستحکم کنند که از این میان میتوان به سایت Alakhbar.info یک رسانه تحقیقاتی عمومی و سایتهای Cridem.org و Saharamedias.net و همچنین تلویزیون المرابطون اشاره کرد که به ۵ زبان برنامههای خود را پخش میکند. بسیاری از سایتهای خبری به راه افتادهاند و حضور پررنگی در شبکههای اجتماعی دارند. از این میان میتوان به Tawatur.net، بلوارمدیا (Bellewarmedia) و ویژن (La Vision) اشاره کرد.
زمینه سیاسی
با توجه به اوضاع فقر زده این کشور، روزنامهنگاران به طور ویژه نسبت به فشار سیاسی آسیبپذیر هستند. برخی اتاقهای خبری، مانند الاخبار، همچنان میزانی از استقلال خود را حفظ کردهاند. رییس نهاد عالی نظارت بر رسانهها با حکم رییسجمهور منصوب میشود، روندی که به جای حفظ اخلاقیات حرفهای و تنوع رسانهها به نفع کنترل دولت است. تاجران قدرتمند شبکههای تلویزیونی و ایستگاههای رادیویی را میخرند تا بر نظر مردم تاثیر گذارند.
چارچوب حقوقی
در سال ۲۰۱۱ از تخلفهای رسانهای جرمزدایی شد. قانونی که در ۲۰۰۶ تصویب و در ۲۰۱۱ اصلاح شد آزادی رسانهها را تقویت میکند و اصول کلی دسترسی به اطلاعات و حفاظت از منابع رسانهها را به رسمیت میشناسد. با این وجود، محدودیتهای فراوانی هم در کار روزنامهنگاران ایجاد میکند. قانون جدید جرایم سایبری که در ۲۰۲۰ تصویب شد بندهایی سرکوبگرانه دارد که موجب نگرانی است. در فوریه ۲۰۲۱، رییسجمهور خود را متعهد به انجام مجموعهای از پیشنهادها کرد که آزادی بیان را تقویت میکند. از میان این پیشنهادها میتوان به تاسیس شورای ملی اطلاعات و توسعه دسترسی به اطلاعات دولتی اشاره کرد. در برخی شرایط، حفاظت از منابع خبرنگاران تهدید میشود که یک مورد «امنیت ملی» است بدون آنکه به وضوح تعریف شده باشد.
زمینه اقتصادی
با وجود وعده دولت مبنی بر بهبود وضعیت کار روزنامهنگاران، اوضاع آنها همچنان از نظر مالی شکننده است. خبرنگاران نسبت به پدیده «استخدام روزنامهنگاران» آسیبپذیر هستند به این معنا که برای در برابر پرداخت مبلغی روزنامهنگاران مطالبی تبلیغی مینویسند. دستور غیررسمی دولت قبلی رسانههای مستقل را از دریافت تبلیغات دولت مستثنی کرده بود که چندین رسانه را مجبور به تعطیلی کرد. در حالی که رسانهها یارانههای قابل توجهی دریافت میکنند اما به دلیل مدیریت ناکارآمد الگوی اقتصادی پایداری ایجاد نمیشود.
زمینه اجتماعی - فرهنگی
موریتانی کشوری چند فرهنگی و چند قومیتی است اما شهروندان قوم مور کنترل بیشتر رسانهها را در دست دارند که بر تنوع محتوا تاثیر میگذارد. رسانهها گرایش به پرداختن به برخی موضوعها چون تجاوز در زندگی زناشویی، جنسیت، بردهداری، و همچنین فساد، ارتش، اسلام، و نابرابری در بین اقشار جامعه، ندارند.
ایمنی
روزنامهنگاران به ندرت قربانی حمله جسمی میشوند اما ممکن است هدف حمله کلامی و کارزار آزار و اذیت در شبکههای اجتماعی قرار بگیرند. خبرنگاران میتوانند آزادانه در کشور حرکت کنند اما دسترسی بدون مجوز به برخی مناطق نظامی نزدیک مرزهای شرقی و شمالی کشور سخت است.