استفاده از مطبوعات در تایوان به گونه‌ای قابل توجه در حال کاهش است اما رسانه‌های آنلاین و شبکه‌های اجتماعی مانند یاهو! (Yahoo!)، ایتودی آنلاین (Etoday Online)، تی‌وی‌بی‌اس نیوز آنلاین (TVBS News online) و لاین نیوز (Line News) از مخاطبان گسترده‌ای برخوردار هستند. تلویزیون دومین منبع دریافت خبر است و شبکه‌های تی‌وی‌بی‌اس نیوز (TVBS News)، ایسترن برودکستینگ نیوز (Eastern Broadcasting News)، و سانلیه ای تلویژن نیوز (Sanlih E-Television News) پربیننده‌ترین شبکه‌های تلویزیونی در کشور هستند. پابلیک تلویژن سرویس (Public Television Service) رسانه دیداری و شنیداری همگانی مستقل، مورد اعتمادترین شبکه در تایوان است با این که بودجه کم و مخاطبان اندکی دارد. در همین حال، رسانه‌های تجاری مانند کامان‌ولث مگزین (CommonWealth Magazine) و بیزنس ویکلی (Business Weekly) از معتمدترین منابع اخبار هستند.

دورنمای رسانه‌ای آزاد است ولی قطبی شدن شدید سیاست، تبلیغات اعلام نشده، گرایش به احساسات و دنبال کردن سود جلوی کار روزنامه‌نگاران را می‌گیرد و ممکن است باعث شود شهروندان نتوانند به اطلاعات درست و بی‌طرف دسترسی داشته باشند. 

در دهه گذشته چند معیارهای جدی توسط دولت‌های پی‌درپی تایوان به کار بسته شده است تا استقلال سردبیری روزنامه‌نگاران را تقویت و رسانه‌ها را تشویق کند سطح بحث و مناظره عمومی را ارتقا بخشند. بیشتر کارمندان رسانه‌ها زیر فشار ناروای هیات مدیره خود کار می‌کنند و نمی‌شود در رد کردن درخواست‌های غیراخلاقی از روزنامه‌نگاران روی حفاظت‌های قانونی کارآمدی حساب کرد. 

تایوان برای بازاری متشکل از ۲۴ میلیون نفر دورنمای رسانه‌ای غنی با نزدیک ۶۰۰ شبکه تلویزیونی و رادیویی دارد و منبع اصلی درآمد رسانه‌ها تلویزیون‌های ماهواره‌ای است.

در دموکراسی‌های جهان تایوان یکی از کمترین سطوح اعتماد به رسانه‌ها را دارد و بنا بر نظرسنجی موسسه رویترز (Reuters Institute) در سال ۲۰۲۲، تنها با ۲۷ درصد نرخ اعتماد در آخرین رتبه در منطقه آسیا و اقیانوس آرام قرار گرفته است. ضعف ساختاری رسانه‌های تایوان آنها را نسبت به حمله‌های ضد اطلاعات، به ویژه از طرف رژیم چین، آسیب‌پذیر می‌کند.

با وجود وضعیت کمابیش خوب و فقدان وجود مشکلات امنیتی نظام‌مند برای روزنامه‌نگاران، در سال‌های اخیر برخی از آنها برای گزارش‌های خود هدف شکایات حقوقی و همچنین حمله‌های کلامی قرار گرفته‌اند و بعضی سیاست‌مداران آشکارا به رسانه‌ها توهین می‌کنند.